Ο HPV ( human papilloma virus– ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων ) είναι ένας DNA ιός. Έως  σήμερα έχουν αναγνωρισθεί περίπου 200 στελέχη του ιού. Προσβάλλει το δέρμα και τους βλεννογόνους. Κάποια στελέχη, όπως τα στελέχη 6 και 11, ευθύνονται για την εμφάνιση των κονδυλωμάτων. Άλλα στελέχη του ιού προσβάλλουν τον βλεννογόνο του τραχήλου της μήτρας προκαλώντας δυσπλαστικές αλλοιώσεις και μακροπρόθεσμα καρκίνο του τραχήλου, λόγος για τον οποίο οι γυναίκες εμβολιάζονται και υποβάλλονται τακτικά σε εξετάσεις διαλογής όπως το test Παπανικολάου, η κυτταρολογία υγρής βάσης ( ThinPrep ) και το HPV DNA test.

Τα οξυτενή κονδυλώματα συνήθως οφείλονται σε λοίμωξη από τα στελέχη 6 και 11. Εμφανίζονται στα έξω γεννητικά όργανα της γυναίκας ( χείλη αιδοίου ) αλλά και περιπρωκτικά, καθώς και στο δέρμα της μηρογεννητικής περιοχής. Σπανιότερα μπορεί να εμφανισθούν οξυτενή κονδυλώματα εντός του κόλπου καθώς και στον τράχηλο της μήτρας. Διαγιγνώσκονται κατά την γυναικολογική εξέταση και συγκεκριμένα κατά την επισκόπηση του αιδοίου, του κόλπου και του τραχήλου. Συνήθως είναι ασυμπτωματικά και η ασθενής προσέρχεται είτε για τον ετήσιο γυναικολογικό της έλεγχο, είτε γιατί απλά έχει αντιληφθεί την παρουσία τους.

Είναι το συχνότερο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα στην Ελλάδα. Είναι εξαιρετικά μεταδοτικά και η πιθανότητα εμφάνισης μετά από επαφή με άτομο που φέρει οξυτενή κονδυλώματα ανέρχεται στο 75%. Η χρήση προφυλακτικού προφυλάσσει, αλλά όχι απόλυτα καθότι αρκεί η δερματική επαφή για την μεταδοσή τους.  Σε περιπτώσεις εκτεταμένων βλαβών μπορεί να υπάρξουν αιμορραγίες από τραυματισμό των βλαβών κατά το ξύρισμα ή την επαφή.

HPV Kονδυλώματα – Εμβολιασμός

Ο εμβολιασμός με το εννεαδύναμο πλέον εμβόλιο Gardasil, εκτός από τα High Risk στελέχη του ιού που ευθύνονται για δυσπλασία και καρκίνο του τραχήλου της μήτρας,  προφυλάσσει από τα στελέχη 6, 11, τα οποία ευθύνονται για την συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οξυτενών κονδυλωμάτων. Κατ’ επέκταση συνιστάται σε όλους τους γονείς να εμβολιάζουν τις κόρες τους στην κατάλληλη ηλικία.

Όταν τεθεί η διάγνωση των οξυτενών κονδυλωμάτων, οι θεραπευτικές επιλογές ποικίλουν και σχετίζονται με την ανατομική περιοχή, το μέγεθος και τον αριθμό των βλαβών. Προτιμώνται συνήθως οι θεραπείες καταστροφής των βλαβών με χρήση ηλεκτροκαυτηρίασης ή laser. Σε επιλεγμένες σπάνιες περιπτώσεις μεγάλων βλαβών και εφόσον το επιτρέπει η ανατομία της περιοχής μπορεί να προτιμηθεί χειρουργική εξαίρεση της βλάβης. Σε μικρότερες βλάβες μπορεί να χρησιμοποιηθεί κρυοπηξία ή εφαρμογή σκευασμάτων τοπικά όπως η ιμικουιμόδη, η ποδοφυλλοτοξίνη κ.α.

Υψηλή είναι η πιθανότητα υποτροπής και ανάγκης για εκ νέου θεραπεία, με όλες τις μορφές θεραπείας. Η επιτυχία είναι μεγαλύτερη σε ασθενείς με μικρές βλάβες, παρούσες για διάστημα μικρότερο του έτους.

Η μετάδοση είναι πιθανή ακόμη και από άτομα που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία.

Τα άρθρα του ιστοτόπου μας είναι καθαρά ενημερωτικού χαρακτήρα και δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση ιατρικές συμβουλές, διαγνώσεις ή θεραπείες. Για οποιοδήποτε ζήτημα που αφορά την υγεία σας, συμβουλευθείτε ιατρό. ( βλ. όρους χρήσης )

Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με το Τεστ Παπανικολάου