Τα Ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι που προέρχονται από τις λείες μυϊκές ίνες του μυομητρίου. Πάνω από το 70% των γυναικών θα παρουσιάσουν ινομυώματα εώς την ηλικία των 50, αλλά οι περισσότερες θα είναι ασυμπτωματικές. Μπορεί να προκαλέσουν μηνορραγία, υπογονιμότητα, αίσθημα πίεσης στην πύελο και σπανίως πόνο λόγω εκφύλισης.
Παρότι μπορεί να λάβουν μεγάλες διαστάσεις, πολύ σπάνια εξαλλάσσονται σε κακοήθεις όγκους ( λειομυοσάρκωμα ), σε λιγότερο από 1 στις 1000 γυναίκες.
Προδιαθεσικοί παράγοντες – Ινομυώματα
Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η ηλικία ( συχνότερα σε μεγαλύτερες γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας ), η ατοκία, το οικογενειακό ιστορικό και η εθνικότητα ( συχνότερα σε αφροαμερικανές ). Επίσης προδιαθεσικός παράγοντας είναι και η παχυσαρκία. Τα αντισυλληπτικά δισκία μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης ινομυωμάτων.
Το 40% των ινομυωμάτων αυξάνει σε μέγεθος στην κύηση, κυρίως στο πρώτο τρίμηνο, αλλά σπανίως επηρεάζουν την έκβαση της κύησης.
Είναι όγκοι ορμονοεξαρτώμενοι ( από τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη ) και μετά την εμμηνόπαυση σταματούν να αναπτύσσονται, η ακόμα και υποστρέφουν σε μέγεθος και αποτιτανώνονται.
Τα μεγάλα Ινομυώματα, κατά τη διάρκεια της κύησης υφίστανται σε ένα ποσοστό 5- 10% ερυθρά εκφύλιση, προκαλώντας πόνο.
Μορφολογία
Η μορφολογία τους είναι χαρακτηριστική, καθότι είναι σαφώς περιγεγραμμένοι όγκοι συμπαγούς συστάσεως ελλειπτικού η σφαιρικού σχήματος. Δεν περιβάλλονται από κάψα, αλλά η συμπίεση των λείων μυικών ινών της περιφέρειας του όγκου δίνει μακροσκοπικά την αίσθηση της ψευδοκάψας. Έχουν πλούσια αγγείωση στην περιφέρεια αλλά λίγα αγγεία εισέρχονται εντός του όγκου.
Κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την εντοπισή τους σε:
- Ενδοτοιχωματικά ( intramural )
- Υπορογόνια ( subserosal )
- Υποβλεννογόνια ( Submucosal )
- Μισχωτά υπορογόνια ή υποβλεννογόνια ( penduculated subserosal or submucosal )
- Τραχηλικά ( cervical )
- Παρασιτικά ( Parasitic ) ( σπάνια )
Διάγνωση
Η διάγνωση τίθεται συνδυαστικά, μέσω της κλινικής εξέτασης και του διακολπικού υπερηχογραφήματος. Η μαγνητική τομογραφία έχει επίσης θέση, ειδικά προεγχειρητικά σε περίπτωση λαπαροσκοπικής ινομυωματεκτομής.
Μικρά ασυμπτωματικά ινομυώματα χρήζουν απλής παρακολούθησης.
Μεγαλύτερα ινομυώματα που δημιουργούν συμπτώματα όπως πυελική συμφόρηση, άλγος, αιμορραγίες χρήζουν χειρουργικής αφαίρεσης. Εάν το μόνο σύμπτωμα είναι οι μηνορραγίες, μπορεί να επιχειρηθεί έλεγχος τους με χορήγηση προγεσταγόνων από του στόματος ή τοπικά ( mirena ) ή συνδυασμού οιστρογόνου- προγεσταγόνων.
Τα υποβλεννογόνια ινομυώματα που προκαλούν αιμορραγία, εφόσον προβάλουν επαρκώς στην ενδομητρική κοιλότητα, αντιμετωπίζονται υστεροσκοπικά με resection. H ασθενής σε αυτή την περίπτωση εξέρχεται από το νοσοκομείο αυθημερόν.
Τα υπόλοιπα αφαιρούνται λαπαροσκοπικά, με βασικό πλεονέκτημα την ταχύτατη μετεγχειρητική ανάρρωση- αποκατάσταση.
Κατ’ εξαίρεση, μεγάλα ινομυώματα με δυσχερή εντόπιση μπορεί να χρειαστούν ανοικτό χειρουργείο.
Επίσης ταχέως αναπτυσσόμενα ινομυώματα σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, η ινομυώματα που αυξάνουν σε μέγεθος σε γυναίκες εμμηνοπαυσιακές, συνιστάται να αφαιρούνται ανοικτά και όχι λαπαροσκοπικά, καθότι υπάρχει κίνδυνος κακοήθειας.
Γυναίκες με πολλαπλά ινομυώματα που έχουν ολοκληρώσει την οικογένεια τους, μπορούν να υποβληθούν σε υστερεκτομή, είτε λαπαροσκοπικά, είτε ανοικτά ανάλογα με την περίσταση.
Στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας που υποβάλλονται σε λαπαροσκοπική ή ανοικτή ινομυωματεκτομή, πρέπει να γίνεται ενημέρωση πως μετά το χειρουργείο, εάν προκύψει εγκυμοσύνη, ο τοκετός θα διεκπεραιωθεί μέσω καισαρικής τομής, καθότι ο κίνδυνος ρήξης της μήτρας είναι αυξημένος.
Τα άρθρα του ιστοτόπου μας είναι καθαρά ενημερωτικού χαρακτήρα και δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση ιατρικές συμβουλές, διαγνώσεις ή θεραπείες. Για οποιοδήποτε ζήτημα που αφορά την υγεία σας, συμβουλευθείτε ιατρό. ( βλ. όρους χρήσης )
